De hedendaagse psychiatrie hinkt op twee gedachten. Aan de ene kant herleidt ze psychische problemen tot een soort kortsluiting in de hersenen. Die kortsluiting wordt vervolgens hersteld met behulp van geneesmiddelen en andere technieken die inwerken op de hersenen. Aan de andere kant zet de psychiatrie vaak in op mentale toestanden, zoals verlangens, verwachtingen en herinneringen. Psychotherapeutische technieken dienen niet in de eerste plaats om de hersenen te beïnvloeden, maar wel om mentale toestanden te herstructureren of bewust te maken. Is die tweestrijd problematisch? De vraag is belangrijk omdat het antwoord niet alleen belangrijke gevolgen heeft voor psychiaters zelf, maar ook voor hun patiënten en voor de samenleving.

Prof. Pieter Adriaens (KU Leuven)